Gönlümün Penceresi Şiiri - Birgül Yaşa

Camdan seyir ederim doğayı
Önce perdemi aralarım
Sonra camı
Ve havaya ulaşırım

Hava soğur kararır birden
Üşürüm titrerim
Yağmur başlar
Rüzgar savurur damlalarını
Islanırım

Ben severim yağmurlu havayı
Ellerime damlaları kondurmayı
Ama dayanamaz bedenim
Üşürüm yenilirim

Önce penceremi kapatırım
Sadece camdan bakarım
Damlaların cama vuruşunu
Ve süzülüp yok oluşunu

Toprağın kokusunu hissedemeyince
Sıkılırım, perdemi de çekerim güzelce
Yine yalnız kalırım odamda
Yine gökyüzünden uzak

İŞTE GÖNLÜMÜ DE AÇARIM ÖNCE SEVDİKLERİME
SONRA ÜŞÜTÜR BENİ, CAMIMI KAPARIM SADECE
İYİCE YOK OLURSA SEVGİM
PERDEMİ DE ÇEKERİM GEREKTİĞİNCE