Ah gözü kör olmayasıca yalnızlık,
Neden hala acı çektiriyorsun bana,
O en büyük sevgilinin farkındayken,
Hala niye seni çekiyorum ben?
Artık gitmelisin bu avare gönlümün,
Kuş konmaz kervan geçmez taş sokaklarından,
Biliyorum
Birgün kayboluvereceksin birden,
Ve o gün umudun yeşerdiği gül olacak
Gönlümün bahçesinden...
Kayıt Tarihi : 24.4.2006 23:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!