Gönlümde bir mâbed vardı, sessizce semâ ederdi,
Bir aşk vardı, adı sen, gecelerde zikrederdi.
Ben seni bir nur bildim, secdelerle bekledim,
Sen geldin, İbrahim gibi… gönlümü put zannettin.
Taştan değildi o kalp, ne heykeldi ne serap,
İçinde Rahmân yazılı, hakka açan bir kitap.
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta