Gülmüyordu yüzü hüzün doluydu
Gözlerinde sanki yağmurlar yağıyordu
Tutunacak bir dal arıyordu
Gönlü Kırılmış Bir Güzel Gördüm
Uzanıp tutu verdim ellerinden
Yaşama sevinci kalmamıştı yüreğinde
Sen Deniz Feneri
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Devamını Oku
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
bende medet çepik kim diyorum.soyadını unuttum kardeş.Hoş bir şiir .duygu yüklü.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta