...bazen, yalnızken hem de yapayalnızken
birisi çıkagelir ansızın, apansızın hem de
tanıdığın biridir o aslında ama görmezden geldiğin
bazen geldiği gibi gider apansızın bazen de ebedi kalır
olur sevdiğin...
...yine yazılmaya başladı zifiri karanlık bana
daha bilmez ki kahpe, ben esmerlerden hoşlanmam hiç...
Sen, bana yapılmış en büyük haksızlıksın,
Ecelime söylenmiş selamsın Azrail’den,
Çığlıktır, isyandır aşka dair her fısıltın,
Aldığın her nefes, ömür takvimimden bir yaprak koparır,
Sen yaşarken bugünü hoyratça, benim yarınlarım ölür.
Düzen hep aynı düzen
Sanma düzen değişti.
"Düzülen" garip aynı
Sade "düzen" değişti.
Aydınlığa hasım, zalim geceler
Nefretim, kinim, isyanım size
Dilimden fışkıran boğuk heceler
Zifiri karanlığı bürüdü gize.
Geceler, geceler, kahpe geceler
Ölmekten bin kat beter; ölüp ölüp dirilmek
Anadan üryan halde bir çarmıha gerilmek
Daima hor görülmek, hep kenara itilmek
Böylesine yaşamak; bin kere ölmek demek!
Gönlümde tufanlar koptu
Sevdalarım ağladılar
Yanımda tek sevenim yoktu
Beni yalnız bıraktılar
Herkes şen, herkes neşeli
Beni üzüp ağlattılar
Çocukça nefretlerden arınmalıyız artık,
Sevgisizlik yüzünden sevgilimizden bıktık.
Deniz çekilir oldu, gemilerse limanda
Gönlüm hicrana gebe, gözlerim kan ağlıyor
Dünya bana karanlık, ışığım bu limanda
Buz kesilen kalbimi aşk ateşi yakıyor.
Bu liman dertlerimi alıkoyuyor sanki
merhaba genç şairim sizi** Gönül pınarından süzülenler***şiir, edebiyat dostluk grubuna davet ediyorum.