Telaşım nazla beni
Sıkıştır bilinmezliğini bir arana
Sıkıldı şakağım
Sür namluyu ayrılığın alnına
Yıldızım kaydı tut
Bak..
Hâlâ ayık gece
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
'Her insan küçük nir dünya, dünya ise kocaman bir insandır,' diye boşuna dememiş Sadi Bostanî. Coğrafyanın bir yerinde depremler olur iken başka bir yerde kirazlar çiçek açmaya çalışmaktadır. Bir yerde seller, başka bir yerde deniz sefası... İnsanın iç dünyası da öyledir. Konuşmaya hasret sus puslar. Terlemeler, inlemeler. Öyle ki her şey birbirine karışmaktadır. Aşk kapıyı çalmaya görsün. Usta işi bir çalışma okudum kaleminizden yine Demir bey. Tam puanımla kutluyorum. Nicelerine...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta