Sabah yeli alıp götürdü karanlıkta kımıldayan ağaç yapraklarını,
Sabah yeli alıp götürdü gölgeleri zamansız bir mekanın gövdesine,
Sabah yeli alıp götürdü insanları ,evlerinden kayıp şehirlerin merkezine,
Sabah yeli alıp götürdü yalnızlıkla bütünleşen insan karmaşalarını,
Şimdi güneş doğdu,ardından göğün nefesinden hangi bahar gelecek?
Şimdi yeni insanlar doğdu,kanlı ülkelerin sillesinden hangi acı gelecek?
Şimdi hâkimdi gözlere bir sonsuzluk mevsimi,bakışların hangisi yalan hangisi gerçek?
Yola düşen gölgemin,
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Devamını Oku
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta