Gölgeler Şiiri - Hikmet Aydın

Yitip gittim buhranlar anaforunda,
Gölgeler görüyorum karanlıktan daha kara.
Alıp götürüyorlar beni hiçlik diyarina,
Ulaşıyorum hiç kere hiç olduğum ana.

O an ki, orada ne his var ne mana.
Erişmek istiyorum hakikat-i vucuda.
Haykırıyorum gölgelere; bitsin bu cefa!
O zaman görüyorum ufukta bir ziya.

Beni cağırıyor yüregimdeki derin yara,
Kurtulup gölgelerden ulaşıyorum mekana.
Söyle bana! Bu benmiyim hissiz ayna
Karanlığa rağmen meydan okuyorum zamana...