Gölge ve Duvar Şiiri - Mehmet Fatih Sert

Bir gölge vardı, söndü sabahla,
Titredi rüzgar, çarpıp tabahla,
Baktı geceye ah ile vahla,
Çığlık asılı, kaldı duvarda.

Sonsuzluk sustu, iç çekti zaman,
Savruldu bulutlar, toz ve duman,
Soytarı gerçek, taç giydi yalan,
Ve yankım söndü, kaldı duvarda.

Bir an sustu her şey, boşluk durdu
Çizgi silindi, göğe savruldu,
Gözümde soldu, eski boy yurdu,
Zaman yırtılıp, kaldı duvarda.

birF