Gökyüzünün Matemi Şiiri - Özdemir Koca

Yıldırımlara doğru koşuşan kuşlar,
Alın yeryüzünde sizler de savaşın,
Yüksek yüksek kulelere dikin yuvayı,
Şen olan ormanları biraz siz yakın.

Çekip çekip kafaları sokaklarda,
Geçen kızlara söz atın nara atın,
Gökler mavi göklerde huzur varmış,
Gökleri ömür boyunca bize bırakın.

Bizlere yaramadı şu engin kâinat,
Kardeşlerimizi öldürdük toprak için,
Taptık elimizle yaptığımız paraya,
Kulu olduk zengin her mahlukatın.

Deldik dağları taşları delik delik,
Altından saray yaptık Cennet diye,
Üzümden şaraplar sıktık ve sonra,
Altını üstüne getirdik şu kainatın.

Çünkü akıl bize verilmişti size değil,
Akılla öldürdük şehirleri bombalarla,
Biz kıydık en masum bebelerin ruhuna,
Meydan okuduk fecrine Dünyanın.

Sizler gibi olamadık gökyüzünde...
Masmavi renkte bırakırken fezayı,
Karanlık topraklara çöktük zira,
Aradık Cennetten yeşil bir Dünyayı.