Gökyüzü, ey sonsuzlukla örülü mavi,
Seninle başlar içimdeki serüven.
Bulutların arasında saklı bir hayal,
Her bakışımda değişir yüzün, derinden.
Bir serçenin kanadında sen varsın,
Ufka düşen her ışıkta adın yazılı.
Ay geceyi sararken sessizce,
Senin koynunda dinlenir yorgun yıldızlar.
Sen ağladığında yağmur iner bize,
Bir çocuğun gülüşüyle silinir dertler.
Ne zaman başım sıkışsa hayata,
Başımı kaldırırım sana, ey gök, yeter.
Renklerinle avuturken dünyayı,
Bazen de fısıldarsın fırtınaları.
Ama bilirim, her öfkenin ardında,
Bir sükûnet saklar mavilik yaraları.
Gökyüzü,
Sen sonsuzluğun kalbisin belki,
Ama bazen de sadece
Bir sevdanın bakışısın,
Gözlerimi göğe her diktiğimde
Kendimi bulduğum yerin adısın.
Sinan Bayram
Sinan BayramKayıt Tarihi : 18.6.2025 22:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!