Rab, “Gökte rızkınız, der kasteder kullarını,
Sunar işaretleri, anar canlılarını…
Serpiştirilmişler, der canlı mahlûkatlara,
Apaçık delillerle uzak yaratıklara…
Çok tür var Rable meşgul ibadet etmekteler,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta