Yüreğimi tutsak ettin
Ey deniz gözlü yarim
Sevgime haksızlık ettin
Bil ki gönlü firardayım.
Elim varmaz arayamam
Kolay mı kabullenmek
Kabullenebilmek...?
Kolay mı aşkım bu kadar büyükken
Seni sevmiyorum demek...?
Kolay mı onca sevgiyi kalbime gömü
Arkamı dönüp gitmek...?
Çığlıklardayım,
Sessizliğin ortasında
Feryat figan dardayım
Susmakta bir eylemdir bilirsin: eylemsizlik eylemi
Ki ben ne zamandır mutlak susuşlardayım
Sen beni gerçekten sevdin mi?
Varlığımı yürekten özledin mi?
Yokluğum acı verdimi sana?
Keşke yanımda olsaydın dedin mi?
Yoksa unutmak bu kadar kolay mıydı?
Sapına kadar yalnızım bu gece,
Yalnızım sapına kadar
Gökyüzünde tek tek yıldızlar anlar bir tek benim halimden
Kendi içinde yanan
Ve yandıkça kendi ışığından kaçan
Yalnız yıldızlar anlar...
Yaşam apayrı bir şey
Koca bir bilinmeyen
İnsan bu bilinmeyen içinde bir denklem
Bir denklem ki çözümlenemeyen
Yaşam sonsuz zamanda bir nokta
Başı sonu bir anlamda belirsiz
Bir ılık rüzgar eser
Ruhumda bir eski ezgi titrer
Gözlerim dalıp gider uzaklara
Ve bir uzun yolculuk başlar
Geçmişten geleceğe.....
Varlığın ateş pahası
Gücüm yetmiyor sahip olmaya
Her şeye alışıyor insan
Yokluğuna bile.... Zamanla...!
Hey asılsız zaman
Nasıl da vefasız çıktın
Adını hiç bilmediğim yerlerde
Ve hiç verilmemiş bir randevuyu bekler gibi
Hep seni bekleyip durdum...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!