Odamdaki ıslak ışık
Yanık, yanık dol gönlüme
Islat içim kuraklığın
Baş kaldırayım ölüme
Ben sevdamı terk eyledim
Seni bir ışık sevdim
Bin ışık yılı uzaklardan
Sana ulaşabilme beklentim
Işığa dokunabilme ihtimalim kadar.
Hey gezgin
Kırık kalpler durağında inecek var
Sen devam et
Biliyorum bu inişim zamansız...
Söylenecek sözüm vardı
Bitti nefes
Su akar ben bakarım
Suda kendimi ararım
Ben akar su olurum
Ağlar, ağlar durulurum
Ben akarım su bakar
Göz yaşımda boğulurum
Prematüre bir sevinin sentezi:
İlkel bir doyumsuzluk,
Yoğun bir acı,
Ve ürkek bir yürek...
Ki o yürek hapsederek acıyı kendi dehlizinde
Kaybolur gider kendi yitik evreninde...
Öküzler elbet ölür ortaklıklar bitermiş
Zamanın süzgecinden bir çift boynuz geçermiş
Deliler abdal olur yedi cihan gezermiş
Gün olur devran döner her zamane gülermiş
Sükut ikrardan gelir, kabul teslimiyetmiş
Bir kırık kuş kanadında bir tüydüm
Zemheride kanada tüy örtüydüm
Zaman geldi ne kuş kaldı ne kanat
Zımlamadan zaman beni ben tüydüm
(İstanbul,1997)
Ey karanlık ufkumda parlayan yıldız
Kıblem senden yana sen yerinde kal
Varsın batsın güneş bir daha hiç doğmasın
Varsın zifiri karanlıklar hükmünü sürsün bugün
Varsın ışık demetin ulaşmasın gözüme
Kaparım gözlerimi yine bulurum seni
Benim aşktan yana şikayetim var
En umarsız yanım yaşamışlığım
Uzak umutlarım uzak düşlerim
Bir nice mürtede varışlarım var
Beni senden yana yoklayan hüzün
Hüznümün dilinden anlayan sözüm
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!