Gökhan Koz Şiirleri - Şair Gökhan Koz

Bütün güller solsa da, sen varsın gönlümde,
Arada dağlar olsa da, sen varsın gönlümde,
Aydınlığı seninle benim gönlümün;
Güneş varıp batsa da sen varsın gönlümde...

'İyi geceler' deyip 'günaydın' desem rüyanda,
Kavuşsak o an bir parantez açıp zamanda,
'Seviyorum Seviyorum...' deyip gönlüne;
Sımsıkı sarılsak seninle kalsak o anda...

Sıraladım satırları ardıardına,
Yazıldı hepsi o gül yüzlümün adına,
Dün beraberdik gülle, bugün de beraberiz;
Sonsuzluk içinde kalacağız yarına...

Sevginin varlığına tek kanıttır aşk,
Gönlün gönüle verdiği yanıttır aşk,
Yanar hep durmadan sönmesi olmaz;
Tükenmesi olmayan tek yakıttır aşk...

Gözüm açsam görürüm seni,
Gözüm kapasam seni görürüm.
Bilirsin yar severim seni,
Seni sevmesem inan ölürüm...

Beni sana mecbur eden, ferman bende bende;
Su gönlümdeki yaraya, derman sende sende...

Aramızdaki dağları yolmayı ne kadar isterim,
Aşkının o tadıyla dolmayı ne kadar isterim,
Bir an değil bir ömür seninle;
Göz göze el ele olmayı ne kadar isterim...

Niye hep sana bu şiirler bilemiyorum,
Niye ona, buna, şuna değil...
İşte bu sırrı çözemiyorum;
Niye o gönlüne verdiğim meyil...

'Sevdin o gönlü sen madem',

Bir noktadan çıktı o ateş, o gece,
Bir nokta belirdi yüreğimde,
Her gün bir nokta olarak eklendi o noktaya,
Sonra herşey nokta oldu hayatımda,
Küçük noktalar, büyük noktalar birbirine karıştı,
O geceden önceki hayata bir nokta koydu o nokta...

Sen değil miydin, o gece biri yüz eden;
Sen değil miydin, afakı ters düz eden;
Ah! O gecenin üstüne öyle doğdun ki;
Sen değil miydin, o gecemi gündüz eden...

Sendin elbet, o gece bii yüz eden;