Göğsümde uyurdun Şiiri - Ertuğrul Bey

Hafifletmezdi hiç bir ilaç ağrını sızını
Kendini bir anda yüreğimde bulurdun
Dururdu zaman gözlerimde kaybolurdun
Rabbül alemin esirgerdi korurdu aklını
Sığınırdın yaralı gönlüme göğsünde uyurdun

Nefesin sesin kesilirdi saçlarıni okşarken
O kısacık zamanda rüyalar görürdün
Korkardın yaradana kurban olduğum
İnlerdin elletimde ağlardım ölürdümm..

Dualar ederdim kendimce okurdum
Uykunda kartanemle konuşurdum
Hissederdin ya avuç içlerini koklardım
Yalvarırdim ALLAHA dua ederdim
Ne olursun koru onu koru Rabbim derdim
İrkildigin an korkardım kendimden geçerdim
Uyanmayasın diye kıpırdamamaz
Nefes almaz öylece kalırdım
Göz kapaklarına kondurdugum Buse ile
Minik minik nefesler alırdım
Kıvır kıvır saçlarında seni arardım
Bulduğum anda tebessüme dalardım
Dünya yansa umrumda olmazdı
Delicesine seni anlar seni yaşardım
30 dakika olurdu 30 sene
Öyle bir duyguyduki dusunsene
Sen göğsümde uyurdun bense gökyüzünde
O günleri çaldılar elimizden şimdilerde
Nefes gitti Rüya bitti elimde kalan tek şey son nefese kadar sürecek olan sevgimdi.
Ne zaman düşse aklıma RABBİME Sesleniyorum ne olur ALLAH'IM ne olur bir kez daha yaşat diyorum
Usulca gözlerimi kapatıyorum
şimdi sıra bende birtanem
Bak sığındım yine sana
Göğsünde uyuyorum...