Ey yeri göğü var eden Şiiri - Ertuğrul Bey

Vakit ikindi vakti ezan okundu okunacak
Ağızlar gözler nefs kapalı
Orucun verdiği huzur yürekte
Günlük güneşlik hava
Kuşlar cıvıl cıvıl ötmekte..
Herşey yerli yerinde oysa
Hüzün çöküvermiş zamansız
Yorgun kul"un cimende bağdaş kurmuş
Elinde kırmızı bir mendil gözlerden yaşlar dökülmüş apansız
Eyyy yeri göğü var eden
Olmazları olduran
Duyuyorsun kul'unun feryadını
Şükrü dilinde gözlerinde perde
Sesleniyor sana hemen her yerde
Sarıyorsun gücünle
Koruyorsun kulunu merhametinle
Akla düşüyorsun eyyy yaradan düşünce kul'un derde
Kimse ilaç olamaz senden gayrı
Tutup kaldırıyorsun ayağa
Varlığına şükür varlığın apayrı
Uzaklardan bir ses duyuyor
Kalk ayağla kalk kul'um diyor
Akşam üstü akşam üstü
Güneş doğuyor
Ey yeri göğü var eden
Senden başka kurtarıcı yokki sahiden
Gülümsüyor kul'un seninle
Ya hak ya ilahe
Güçleniyor kul'un sevginle
Ya hak ya galibe
Son cümlemiz olsun son SELAM OLSUN VAR EDENE
SELAM OLSUN RESUL'E SELAM OLSUN VAR EDENE