Urlarımı tepeleyip göğe uzanıyorum.
Ünsiyetim sol uzuvun da kızguranın.
Zihnime çamurlu ayakkabılarıyla uğrayan tanı.
Kirli, serin rüzgarlarla dalgalanıp perdelere ovunan anksiyetem.
Bulutların damarlarını kestiği topraktaki demir kokusunun bir cinayete dokunduğu saatler. Ey var edip VAR ı kendilerinde saklayanlar.
Çıksın ortaya diyen herkesi hınca hınç bir meraka bırakan,
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
