Bir gün gelir, ismin unutulur;anılmaz olur.
Resmin tozlanır;silinmez olur.
Çehren değişir; tanınmaz olur.
O an anlarsın ki göçüp gitmek vaktidir.
Bir gün gelir, yalnız kalırsın,tek başına
Ne sevgili vardır ne dost yanında
Amaçsızca aynaya bakarsın
Geçmişi anıp sessizce ağlarsın
O an anlarsın ki göçüp gitmek vaktidir.
Bir gün gelir anlarsın;
Sevginin bile yalan olduğunu
Her şeyin özünde menfaat bulunduğunu,
Umutsuzca her yerde sevgiyi ararsın,
Çok sürmez görürsün,çoktan kaybolduğunu
O an anlarsın ki göçüp gitmek vaktidir.
Bir gün gelir yenildiğini anlarsın;
Kaderin herkes için aynı olduğunu,
Her şeyin bir yerde son bulduğunu.
Hasta yatağından göklere bakarsın
Haykırırsın zamanın ne kadar anlamsız olduğunu.
O an anlarsın ki göçüp gitmek vaktidir.
14.01.2001
01:43
Kayıt Tarihi : 5.6.2001 00:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!