Göçmen 1 Şiiri - Ufuk Nazım

Yeni bir dünya kelebekler başka
Suyu çiçeği kaldırım taşları başka...
Ilk bakış açıların saklandığı
O ilk an...
Bir kabin sapsarı yüzünde
Yüzlerce çil olan
Ve karşılama sözcüğünün önünde
Uzunca bir geğirti bulunan memurdan...
Şaşkın bakışlarıyla amacımı soruyor
Kimbilir kaçıncı yabancıyım
ÜUlkesini kirletmeye gelen...
Sınırların önünde tanıştığım bir dost
İki kelimeyle beni geçiriyor karşı kıyıya
İstanbuldan İstanbula gelmiş gibiydim
Renkler aynıydı başta
Yürüyen merdivenler ışıklar aynı
İşte bagaj bandı
Geçmişden bana kalanları taşıyor
Ona bütün sevdiklerime sarılır gibi
Sımsıkı sarılıyorum
İşte bir çıkış kapısı yabancılar için
Bana yabancılığımı öğretiyor yazılar
Ama ben hala İstanbuldayım...
İşte elinde çiçeklerle benim sevgilim
Iki yıldır aklımı sınırlardan uçuran
Güzel sevgilim...
Saçları yine açıktı
Dalgaların arasında
Umutla gülen iki gözden
Yine İstanbulu anlatıyordu
Burasıda bizim kentimiz
İstanbulumuz diyordu...
18.08.2005