Koca bir gemici düğümü atmıştım üzerine
Yeminliydim çözmemeye
Kıyamadım yalvarmasına
Özgür bıraktım göçebe sevdamı bu gece
Düşündüm de lütuf değil verdiğim bu izin
Gönlümün dert yükünü çeken yüreğime
Sevdiğin kadar var, sevildiğin kadar yaşarsın
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
