Benim de yurdum yok imiş meğer,
Bir kuş misâli konup göçüyorum.
Ne doğduğum toprak, ne vardığım şehir,
Gönlümdeki sırra eremiyorum.
Bir çadır kurdum gurbet gecelerinde,
Yıldızlar yoldaş, ay ışığım oldu.
Neşe ile ızdırapla,
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Devamını Oku
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta