Telli duvaklı ağıtların
Ayrılık seddi
Boylu boyunca uzanır
Tin'de
Yalnızlık ihtiyaç molası
kağıt üstünde
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
beğenilmeyecek gibi değil...ustaca...
Usta kalemin çizgisi giderek yükseliyor..
Bu şiir buralardan alıp götürdü beni; çok uzaklara da değil aslında, hemen şuracığa; yalnızlığıma... Ama her bir mısranın sonunda mola verdim yine de..dinlendim ve dinlenirken yalnızlığın sesi geliyordu mısralarında.. Üstelik iki ezeli dost da kol kanat germiş şiire; yalnızlık ve hüzün.. Hal böyle olunca da kambersiz olur mu düğün; ben de düştüm ortasına işte..
Sevgili şair..Bu şiiri ilk gündüz okumuştum; aklımda kaldı, akşam yine okumak istedim.. Bu şiir bence yıllar boyunca okuyanların aklında kalan bir şiir olacak diye düşünüyorum..duyulmamış, ustaca betimlemelerle, doymuş olarak kalktım bu ziyafet sofrasından.. çok güzel ve iyi bir şiir okudum; yüreğine sağlık olsun.. sevgimle..
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta