Güneşin varlığı ile yokluğu bir, sen gittin gideli.
En acı hikayemizi buzdan kalemle yazıyorum camın buğusuna.
Sonuna varamadan tükeniyoruz.
Biraz inciniyoruz, biraz kırılıyoruz.
Özlemler kırıyor nefretimi, oysa ben, yokluğunda yaşayacak bir hikaye bile bulamıyorum kendime.
Boşluktayım..
Anlamı olmayan cümleleri sarfediyorum sana.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta