Gittiğin Gündü Şiiri - Tamer Arabacı

Gittiğin gündü,
Beni sensizliğin girdabına ittiğin.
Bakışların hala aklımda,
Dizlerimin bağı çözülmüş,
Yüreğim ağzımda.
Gittiğin gündü,
Bugün gibi aklımda.

İstanbul battı o gün,
Güneş değil.
Sokakları bomboş.
Sahiller gereksiz.
Nefes alamıyordum,
Koca şehir havasız.
Senin gittiğin o gün
Yaşamaya çalışmak,
Gereğinden mantıksız.

Kaç kez döndüm,
Deliliğin sınırından.
Bir ömür biriktirdim,
İmkansızlıklardan.
Üstüme üstüme geldi
Soğuk taş duvarlar.
Firar etmiş uykular.
Nasıl sakladım aklımı
Bilemezsin,
Sensiz olacak sabahlardan.

Hangi ara değdin bu kadar?
Yokluğunu sindiremiyorum.
Öyle ağır ki gidişin,
Kalkıp altından,
Başka türlüsünü
Düşünemiyorum.
Nasıl sevdiysem artık seni?
Kendimi azat edemiyorum.

Gittiğin gündü,
Bana sonun başlangıcını öğrettin.
Gözlerin karası hala aklımda,
Omuzlarım düşmüş.
İsmin titreyen dudaklarımda
Gittiğin gündü,
Bugün gibi aklımda.

05.10.2015 01:43