gün doğarken,
martılara bırakıp denizi
ardımda yaşanmışlık izi
alıp geceyi gitsem diyorum.
hüzünlerini insanların,
yalnızlıkları
Yokluğunda ne ateşleri hasretimle yaktım da
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Devamını Oku
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
hala buradaysam hala sürüyorsa kaçışım, gün çekilmişse penceremden, akşam geceye yaslanırken gün sularda ıslanırken alıp düşünceyi gitsem diyorum..gün bitmeden gidiş..yarım kalan çok şeyi ardına bırakıp gitmek..bitmeyen kelimerde ..heceleri bırakıp gitmek..bazen de ..yüreğini bırakıp gitmek..anlamlıydı,gitmenin tonları,beyeniyle okudum sevgili Şairim,saygılarımla.
kişinin kendi ile dertleşip,gitmek istemesi güzel olmuş.. tebrik ediyorum..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta