Unut diyorsun ya ey unutulmuşluğum,
Ağlayan gözlerim söndürebilir mi yangınımı...
Sen ne dersen de,
Ben sen istedin diye unutamam ki seni...
Adı çoktan konulmuş bu sürgünün,
Sen beni çoktan unutup gitmişsin...
Yokluğunda ne ateşleri hasretimle yaktım da
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Devamını Oku
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
YÜREĞİNİZE SAĞLIK BEĞENİYLE OKUDUM KUTLARIM SİZİ KALEMİNİZ HİÇ SUSMASIN SEVGİ DOLU YÜREĞİNİZDEN COŞKU EKSİK OLMASIN SAYGI VE SEVGİLERİMLE
Ömer Bey;
Gidenler unuttuklarını sansalarda daha yola çıktıklarında pişmanlıkları kalplerine bir hançer misali saplanıyor. Kalan onun yokluğuna üzülürken giden kaybedenin kendisi olduğunu anlayarak geri dönememenin üzüntüsü yaşıyor. Çok güzel bir anlatımdı Yüreğiniz dert görmesin Gidenlerden değil kalanlardan olmanız dileklerimle...
Saygılar
Nuran KARA SOYLU
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta