Aslında..
Sana belli etmiyorum ama,
Sen susunca, içim hep acıyor.
Gitme vaktinin geldiğini..
Gözlerine çöken hüzünden,
Çaresizliğin düşürdüğü omuzlarından,
Hatta..
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta