"Dinle kalbim!
Bekleyen beklediğine pişman olurken; giden dönmeyecek olmanın utancını yaşar. Günler, aylar geçer aradan. Lakin hızlı akıyormuş gibi gelir insana zaman. Oysa giden için hızlı, kalan için yavaş akıyordur zaman. Geçen bunca zamandan sonra ne bekleyen muradına erer ne de giden dönüp bakar arkasına. Ne pişmanlığı azalır bekleyenin ne de kalanın utancı artar. Utançla geçen bir yolculuğun ve pişmanlıkla dolup taşan bir bekleyişin sonunda azalan sadece umutlardır.
Unutma kalbim!
Kalanın pişmanlığı, gidenin utancı kadardır."
Burhan Çay
Bizi kandıran o şarkılar, o mavi gece
O sıcaklığı beyaz ellerin, o ilk bakış
Sebepsizliğin sebep olduğu şafak vakti
O çok sevmek gecelerde o çaresiz aldanış.
Uzayan saçlar, alnında avuçlarımızın
İste o, insanin bir yerde, aşka boyun eğmesi
Devamını Oku
O sıcaklığı beyaz ellerin, o ilk bakış
Sebepsizliğin sebep olduğu şafak vakti
O çok sevmek gecelerde o çaresiz aldanış.
Uzayan saçlar, alnında avuçlarımızın
İste o, insanin bir yerde, aşka boyun eğmesi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta