herkes kalmaz
bunu en çok
kırlangıçlardan öğrendim
yuva dediğin
bir zamanlık duraktır belki
biraz gölge
biraz ses
biraz da susarak sevilen yer
gitmek
kaçmak değilmiş meğer
bazı kanatlar
bir veda mektubudur gökyüzüne yazılmış
ben de sustum
yuvaya değil
gidişlerine dargınım artık
çünkü gitmek de bir hikâyedir
anlatanı olmayınca
içimizde yarım kalan
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 31.7.2025 17:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!