ben hiç yolculuğu sevmedim ve yolcu edilmeyi,otobüs camları hep ellerime kafes gözlerime gardiyandı aslında,hem sarılıp hem el sallamak benim için çelişkiydi kokusu burnundayken geride bıraktığının,dönerken virajı tamda ve kaybolmak üzereyken son bir çabaydı sevmek benim için,uzakta belli belirsiz bi insan ve gittikçe küçülen bir umuda el sallamak,aslında hiç yapılamayanı yapabilmek,geri dönüp son bir kez bakabilmek,hiç unutamayacığım bir fotoğrafkaresinden ibaret gidişin,hala aklımın duvarında asılı..
Yokluğunda ne ateşleri hasretimle yaktım da
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Devamını Oku
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta