Bir gülüşündü bağlayan, bir sözünde dağlayan
İşte karşındaki kalp,her gece sessiz ağlayan
Bir hediye misali, geldin kondun pencereme
Karanlıklarda iken ben, güneş oldun sen geceme
Kader diyoruz kader, işte bu aşka yeter
Ayıramaz bu elleri, uğraşsada yaban eller
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,