Oysa kollarımda büyüttüğüm,
Kızıl gümüş rengi acılarımı,
İçime atarken seslenmiştim,
Yanımda kimsecikler yoktu.
Bel ki, birisi çarem olur diye,
Her gece yıldızları seyrettim.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.



