"gidiyorum" Şiiri - Masal Tanesi

Ben bugün öldürdüm içimdeki seni..!
Ve yine bugün tükettim tüm kelimelerimi, sana dair bütün hayallerimi.
öyle güzel gülüyordun ki gözlerime bakarken ve öyle içten öyle samimi söylüyordun ki seni seviyorum diye, şu kahrolası kalbim ah şu kalbim.
öyle bir inandı ki sana, öyle güzel sevdim ki seni.
hiçbir neden aramadan, hiçbir beklentim olmadan.
bana gülümseyen gözlerini, sesini, bakışını, o kimseye eyvallahı olmayan duruşunu, beni herkesten başka tutuşunu, sendeki yeri mi çok Sevdim..!

Biliyor musun kimseye eğilmeyen başım bir sana eğildi..!
Ele avuca sığmaz asiliğim bir sana yenildi, içimdeki tüm bahçem telef olmuşken, seninle yeniden yeşillendi ve çocukken bile yaşayamadığım Çocukluğum oldun sen benim.
Zaman zaman yanında şımardığım, Yeri geldi zırıl zırıl ağladım, senden azar işitip yine sana sığındım çocukluğum.
ben ilk kez birinde kendimi bulmuştum, ilk kez anlaşıldım sanmıştım.
ve gerçekten ilk kez Yalansız, çıkarsız, hesapsızca sevildim sanmıştım.
ve yine yine yanılmışım...

Dedim ya bugün senden vazgeçtim ve öldürdüm içimdeki seni.
Sevildim sanmıştım, değer verip önemsiyorsun sanmıştım, en önemlisi de ilk kez gerçekten anlaşıldım sanmıştım, kendimi anlatmak zorunda kalmadan anlaşıldım sanmıştım.
ama en çok da sende anlaşılmamışsım meğer en çok da sen anlamamışsın beni.
Son zamanlarda hep Söylediğin o sözler var ya hani..!
Saçmalıyorsun, yine boş konuşuyorsun diye, haklıymışsın aslında, beni, sesimi duymayan anlamayan birine, kendimi anlatmaya, sesimi duyurmaya çalışmak ne büyük aptallıkmış.
Bak artık hiç konuşmuyorum ve sana hiçbir kelimenin dolduramayacağı bir suskunluk bırakıp gidiyorum..!
Hoşçakal kalp ağrım...