Gidiyorsun.
Sanki hiç durmamış gibi yürüyorsun ileriye.
Ardından bakan biri yok gibi davranıyorsun ama ben buradayım.
O kadar yıl,
Sana değil sadece, kendimden geçerek verdiklerim.
Geceleri eksilen nefesim,
Sabahları uyanmak yerine seni düşünerek sürdürdüğüm hayallerim.
Sağlığımı yitirmek gibi değil bu
Senin uğruna değişmekti gerçek kaybım.
Bir adım daha atacaksın şimdi,
Gözlerimin tam içinden geçerek.
İçimde büyüyen sessiz çığlık değil,
Senin karşımda dikilirken hissettiklerimdi daha da ağır olan.
Sakın başkasını sevdim deme.
Ben seni tek bildim.
Başka yöne dönmeyi hiç öğrenmedim.
Tüm yollar sana çıkardı, ben başka adrese hiç yürüyemedim.
Gidişin kolay olabilir,
Ama seninle yürümüş her hatıra
Şimdi senin ardına tutunmaya çalışıyor.
Ve ben, senden sonra kalan değil
Seninle şekillenenim.
Yokluğuna değil, sende eksilen benliğime karşı direniyorum.
Kayıt Tarihi : 19.7.2025 22:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!