Bir hayal kurardım hep
Birini seveyim diye
Gözlerim nemli
Beklerdim kimsesiz sokakları
Gelmezdin,
Duyulmazdı ayak seslerin.
Ne olduysa oldu
Sen geldin bir gün
Önce ayak seslerini duydum
Gölgeni gördüm.
Ve sen geldin dünyama.
Sevgin her an büyüdü
Büyüdükçe sevgin
Ben küçüldüm, küçüldüm
Gözbebeklerinde kayboldum.
Ne çare
Şimdi gidiyorsun
Gecelerin hüznünde bulmuştum seni
Karanlık yüzünde acıların,
Kovduğun yalnızlıkları bana bırakıp
Hatıraları omzuma yığıp arkana bakmadan
Bir veda öpücüğü bile bırakmadan aynalarda, gidiyorsun.
Çok zor unutmak seni
Sevgimi unutmak çok zor
Derler ki vefasızı unutmak en zoruymuş aşkların
Gönül isterdi ki sen vefasız bile istiyorsa gitsin
Gitsin ama
Giderken hiç değilse dönüp
Unutmam için
Bol şans dilesin.
19/01/2007
Turgut UzduKayıt Tarihi : 3.1.2009 16:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!