Güneşin batımında gidişin bende özlem,
Yokluğunda başlıyor bunca keder ve elem.
Karanlıklar çökünce aydınlık çeker gider,
Gönül saltanatımın ömrü de bur da biter.
Gittiğin an başlıyor zifiri karanlıklar,
Çevremi birden sarar üstüme ağırlıklar.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
