Gidişin Çok Zor Geldi Şiiri - Seyrani Göl

bir dağın yıkılması gibi sustu içim.
Ne bir iz kaldı ardında,
ne dönüp bakan bir ses.

Bir yel esti ardından,
yıkılmış duvarlar gibi savruldum.
Ne bir söz tutabildim elimde,
ne de sana dair bir hatıra sağ kaldı içimde.

Adını çağırmadım bir daha,
çünkü her harfi bir kırılmaydı içimde.
Unutmak değil bu ,
susarak yaşamak seninle…

Gözlerin hâlâ aklımda ,
bir yangının küle dönmüş hâli.
Sana bakmak mı zordu?
Yoksa bakamayacak kadar sevmek mi?

Bir vedada dondu zaman,
saatler sustu o an içimde.
Sen gittin,
ben kaldım:
Gitmeyen tarafı acının içinde.

Şimdi susuyorum,
çünkü söylenmeyenler daha sadık.
Sesin bile gelmiyor rüzgârla artık,
yalnızlık bile kendine döndü.

Kapını çalmam bir daha,
ama bil:
Her sessizlik, sana açılmış bir yol gibi
geçiyor içimden.

Gelsen,
hiçbir şey sormam sana.
Sadece bakarım…
Sadece sustuğum yerden başlar hikâyem.
S.GÖL