Gidişik Islanıl Şiiri - Hayrettin Taylan

gidişin yağmurlara sızı dersi verdi
ne zaman özlesem damla damla sen
ne zaman yağsam s’ellerin yarışır
Gidemeyen hislerin varmış
‘ sus’! biraz beni yağdırsın aşk
sus! biraz aşkı ıslatsın aşk
gömdüğüm senli demleri uyandırma
yaralarıma çevrimdışı kokular salma
ben hiç bilemediğinin hiçliğindeyim
adının yapıştığı hoşluğunun sonuyum
sayrılarım kan ter içinde
gayrılarım aşk çeşnisinde
ben biraz ben olmaya aşılandım
fidemden dalına kadar aşk kokar sevi meyvem

şıksız bir ışığın formeni-2
çoktan seçmeli gidişin aş(ı) kıydın
hayalinin kalemiyle işaretledim işvelerini
seri bir katil gibi diğer sensizlikleri doğradım
senli her şeyi öldürdüğüm yaşanmışlıkların seyrindeyim
elimde aşk
içimde aşk
dışımda aşk
dışlanmışlığımda ve gidişinde aşk
hatıralarını yakan hülagiyim bağrımda akar ırmağın
sen yoktun küllerin ve güllerin akar
sen gibi değildi ıslanmış hayatın enleri
diledim sensizliği unutmayı
kesik ve kesif umutların giyotin ağzında

dilinde dilenen aşkın gravürcüsü-3

sözsüz kaldığın isimsiz haykırışların dilenir
dile gelir nedensizliğin sanrıları
yüreği kanlı ve senli sonraların ustasıyım
acılardan ahşap bir sen kenti kurdum
işgal ettim kararsızlığının bahtsızlığını
binlerce kez öldüğüm kalakalışın gül beyazı
faili meçhul hasretlerin içine attı
mevsimlik kandırmaların marabasıyım
fıstık topluyorum ten yamaçlarında
Sende yaşıyorum yorgun düşleri
yüreğim süreğen
sol yanımda benliğim bilet satar aşka
gelişine giden biletsiz aşk kaçamağıyım
tüm durakları söktüm yol sonsuz ve sensiz
makinist ve kondüktör benim
sürdüm bahtımı aşkının kaderine
durmak yok sevmek yakıtımız tükeninceye dek
23.23.2010