25.01.2006
Gidenlerin ardından…
Kimin gittiği önemli değildir eğer kalan sizseniz... İçinizdeki acı her gün canınızı yakıyor, her kıpırdanışınızda kendisini hatırlatmak istercesine tekrar batıyordur. Gül ve diken gibi... Sevginiz gül ise, sizde kalan dikenidir...
Bu bir yangındır bedeninizi yakıp kavuran... Etinizi tüketene kadar yanacak ve sonra kül olacaktır, kül olup bıraktığı izlerin silinmesi için kendimizi teslim etmez miyiz çoğu zaman? İçinizdeki siz dile gelmez mi bazen, “Dayanamıyorum...” “Dayanacak gücüm kalmadı...” bunlar sizin sözcükleriniz değil mi?
başka türlü bir şey benim istediğim:
ne ağaca benzer, ne de buluta.
burası gibi değil gideceğim memleket
denizi ayrı deniz,
havası ayrı hava..
Devamını Oku
ne ağaca benzer, ne de buluta.
burası gibi değil gideceğim memleket
denizi ayrı deniz,
havası ayrı hava..
