Gideceğim Şiiri - Zafer Özkay

Gideceğim artık bu şehirden,
Bu şehirde kaldıkça zalimleşiyor anılar,
Acılarım bitmiyor,göz yaşlarım dinmiyor,
Sen dönmeyeceksin bana biliyorum.

Gideceğim buralardan bir gece vakti,
Ayrılık vakti geliyor, gitmek zor geliyor,
Ama çaresiz gideceğim, elden ne gelir,
Umutsuzsum, yorgunum gönlüm dermansız.

Sanki, sanki bugün,
Her günden daha kısa gibi,
Biraz düşündüm kendimi yargılamaya başladım,
Acaba kalsam ne olur? kalsam hiçbir şey değişmeyecek.

Ama en azından hatıralardan,
Senden biraz daha uzak olmak iyi gelir,
Acılarım biraz hafifler,
Gitsem de kalsam da sana olan özlemim,
Hasretim, sevdam hiç bitmeyecek.

Gidiyorum artık elveda,
Zaten aşkımız çok sürmedi,
Sıradan bir şeydi, sevda sözlerimiz sıradandı,
Her şey baştan söylenmişti, her şey yaşandı bitti.

Yaşadıklarımız tatlı bir anıydı senin için,
Ama benim için kabus oldu,
Seni öyle çok sevmiştim ki,
Seni kader mi aldı benden,
Söylesene kim hangi el ayırdı bizi.

Ben artık yolcuyum,
Beni arayıp sormuyorsun zaten,
Sen beni ne zaman aradın ne zaman sordun halimi,
Ne zaman dinledin derdimi ne zaman anladın beni,
Aramızdaki her şey tüm yaşadıklarımız koskoca bir hiç.

Gidiyorum, bu acılara daha fazla katlanamayacağım,
İçim bir tuhaf ama yine de gideceğim, kalsam da gitsem de
Bu şehir kopardı beni özlemlerimden,
Olsun gözüm olsun artık ne olacaksa olsun,
İster fırtınalar kopsun, istersen kıyamet.

Şunu hiç unutma,
Benim sana olan aşkımı,
Benim sana olan sevdamı,
Benim sana olan tutkumu,
Hiçbir zaman hiçbir yerde,
Hiç bitmeyecek mezarda bile,
Dünya aleme seni sevdiğimi
Bangır bangır bağıracağım,
Bu böyle biline.

Zafer ÖZKAY (16.12.2004 – Karaman)