Gerçek Sessizlik Şiiri - Gülçin Şahin

Günlerim geçmiyor sensiz
Her köşe başında seni ararım durmadan
Aynaya bakar,seni hayal ederken
Kaybolurum karanlıkta çıkamam içinden
Hatıralar almaz içimdeki duyguları
Akar durur durmadan sevenlere doğru
Yaşamamışım gerçekten bir sevgi
Şiirlerde,namelerde hepsi hayalimin içinde
Bahçemde hep sevenler var
Hep konuşuyorlar benimle samimi ve içten
Gözleri gülüyor,kalpleri bir kelebek gibi
Şarkılar söylüyorlar bağırarak
Gerçekten sevgi,aşkı bulduk diyerek
Hayat bir duygu gemisi
Binmeli açılmalı derinlere
Kaybolmalı mavi denizin içinde
Diplerde ev kurmalı gerçek sessizlikte
Yunuslar ses versin sadece
Gülen gözleri ışık olsun kalbime
Sandallar bir başka güzel duruyor
İçlerindekiler dalmış tatlı zehire
Ne yaptıklarını bilmiyor
Kaybetmişler kendilerini denizin ortasında
Kadehe sığınmışlar gözyaşları içinde
Ağaçlar karşıdan ne güzel bakıyor
Poyrazla ağır ağır sallanıyor
Bir el uzandı sanki bana ordan
İçim yeşillik,gözlerim mavi denize daldı
Kayboldum içinde ağaçların
Gerçek sevgi,aşkı burda buldum.