Hayatın gerçekliği ile gerçekliğin hayatını sorguluyorum.
Varlık ile yokluk arasına sıkışmış
bir bedenden bakıyorum hayata.
Ne tam manada bir varlığım
ne de tam manada bir yokluğum var benim.
Var olanlara yokluktan;
yok olanlara da varlıktan bahsediyorum.
Yalanlıyorlar..Yalanlasınlar.
Ömür; hiç var olmamayı dilemekle
sonsuzluğa susamak arasında bir yerde duruyor gözümde.
Dünyanın tüm acılarına bir anlam bulacak kadar soğukkanlı ve metin
ama özünde naif ve kırılgan oluşum
belki de bu yüzden.
Anlam ve kırılganlıktan bahsediyorum.
Anlamıyorlar.. Anlamasınlar.
Buralarda durup ama
başka bir yerde yaşamaklığı sorguluyorum.
Kapalı olduğu halde gören,
tıkalı olduğu halde işiten,
sustuğu halde konuşan bir bedenden bakıyorum hayata.
Burada duranlar oradakilerden,
orada duranlar da buradakilerden habersiz.
Onlara birbirlerinden bahsediyorum.
Dinlemiyorlar.. Dinlemesinler.
Ummânlara sığmayan ama
bir yağmur damlasını da doldurmayan
bir anlamın peşinden koşuyorum.
Halbuki ortalıkta ne bir ummân ne de bir yağmur tanesi var.
Akan da benim duran da.
Akıp ama hiç gitmemek,
durup ama hiç dinmemekten bahseriyorum.
Dinlemesinler, anlamasınlar, yalanlasınlar.
Sonuçta dinlememek de benim,
anlamamak ve yalanlamak da.
12/12/18
Bursa/Fethiye
Kayıt Tarihi : 12.12.2018 17:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!