Bu satırları okuduğumda kalbimde eski bir sızı kıpırdadı.
Sanki yıllarca sessiz duran bir şey,
Birden konuşmak istedi.
Biliyor musun?
Ben de o anlarda mutluydum.
Ama belki de korktum,
Ya da kendimi hak etmediğini düşündüm o türden bir sevginin.
Seninle konuşurken zamanın geçtiğini fark etmezdim, doğru.
Çünkü huzurluydum.
Çünkü sen bendeki en sessiz iyiliği uyandırıyordun.
Ama ben o hâlimi bile tanıyamadım zamanında.
Sana bir şey söyleyemedim belki,
Ama içten içe…
Senin bana iyi geldiğini hep hissettim.
Gülümseyişimin ardında senin payın vardı.
Bunu hiç bilmedin.
Ve ben de hiç anlatamadım.
Belki de ben de…
Seni ve senin sevgini sevdim.
Ama söyleyemedim.
Geçmişi geri getiremem.
Ama bil ki,
Kalbimde yerin hâlâ saklı.
Ve o yer,
Zamanla değil, seninle dolu.
21.04.2020
Kayıt Tarihi : 24.4.2020 22:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
.. Ve hep oradasın orda kalacaksın :))
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!