Sevda dediğin şey, insanı yakar.
Dile isyan düşer,gözler kör olur.
Gün gelir her şeye anlamsız bakar,
Mecnun eder seni hayat zor olur.
Sevda yokuşunu aşıp da gelsem,
Bir ömür boyu yanında kalsam,
Muhabbet fehmedip,sevgiyle dolsam,
Gönüleki ateş yanar kor olur.
Varlıktan geçmektir,bu yolun başı
Akıtabilmektir gözlerden yaşı
Düşen bir damla yaş,eritir taşı
Götürür menzile sana yar olur.
Aşkın girdabına düşüp kalınca,
Benliğinden geçip,huzur bulunca,
Varlığın sırrına vakıf olunca,
Kalmaz hiçbir engel tarumar olur.
Kendini bilmektir insanın işi
Her yerde sarayın olsa fildişi
Düşün de ibret al gelmiş geçmişi
Bir gün gelir sonun ah u zar olur.
Hükmedip nefsine irşad olursan,
Velayet bağından güller solursan,
Canından da öte bir can bulursan,
Cananı bulan can bahtiyar olur.
(Nisan-2008 Midyat)
Aydın KoçKayıt Tarihi : 15.10.2010 21:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!