Sevda dediğin şey, insanı yakar.
Dile isyan düşer,gözler kör olur.
Gün gelir her şeye anlamsız bakar,
Mecnun eder seni hayat zor olur.
Sevda yokuşunu aşıp da gelsem,
Mübtela olduğum sıcak bakışta,
Baharda açılan gülde sen varsın.
Gönlüme atılan girift nakışta,
Sevgiyi haykıran dilde sen varsın.
Daldan yere düşen her bir yaprakta,
Sene beşyüz yetmişbir,günlerden pazartesi
Dünya nura gark oldu,doğdu İslam güneşi
Bütün bir kainatta yoktur başka bir eşi
Alemlere nur saçan güneş sendin Sultanım.
Bin yıllık küfr ateşi,senin nurunla söndü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!