Gerçek Şiiri - Jale Keskinkılıç

GERÇEK

Bir düzlüğe
Düştüğe yolum
Söyleyeyim
Ben bir şair kulum
Bir kız çıktı
Karşıma
Ela gözleri
Yaktı bir
Derin
Bir elinde kazması
Bir elinde suyu,
Dedim; bacı
Yorucu değil mi?
İş
Yarım bir bakış
Git kardeş
İşine git
Dedim bacı;
Değil sana göre
Bu iş
Dedi; git kardeş
İşine git
Dedim;
Başka iş yapmak
Düşünmediniz mi
Kara kaşları birden
Çatıldı.
O güzel gözleri bir ufka
Daldı...
Dedi kardeş
Ne iş yapıyorsun?
Dedim;
Şairim, yazarım
Herkes için
Dudaklarını araladı
Sonra kapadı
Hemen
Birkaç adım attı
Durdu.

Dedi şair ha
Şair
Bak göğe
Mavimidir?
Toprağa bak
Karamıdır?
Belime bak
İncemidir?
Rüya gelip geçer
Ama gerçek bütün bir
Ömre yeter.

Yorucu değimli diye sordunuz?
Orasını siz düşününüz

Gökte güneş
Yerde toprak
Kollarda güç
Haydi yürü
Yürü kız

Dedim; bacı
Bir dakika
Durmadan baktı bir an
Dedim; bacı
Yerde toprak
Gökte güneş
Kollarımızda güç
Haydi gidelim
Biz ikimiz
Biz hepimiz

JALE KESKİNKILIÇ 1 ARALIK 1975