Hangi ses içimi dindirebilir ki
Ölürsem mevsim gibi
Tekrar gelemem bu sefer
Bırakın siz gidin beni
Ben zaten yoluma düşeli
Asırlarım oldu çatlak dudaklarımda
Hoş geldin hecem
Nerelerdeydin nasıldın sen
Yalnız bir başıma ben
Bir anlamsızdı dünya
İki dünya zaten hiç olmamıştı yan yana
Beni sakın sorma
Hüznüm düşünce üstümden
Çırılçıplak kalırım
En ufak rüzgarda
Üşürüm ölüm gibi
Suya öfkeli
Toprağa sevdalı
Her sakıncalı piyade
Gün içimizde aslında
Neye huylandıysam
Gözüme herkes tuhaf geliyor bugünlerde
Ne zaman düz geldiklerini hatırlamıyorum bu arada
Her ses gökyüzünden sahibine ulaşırdı
Her ışık durmadan yoluna devam ederdi
Zaman çok aciz bir ölçü biriminden
Başka hiç bir şey değildi
Yaşadıklarımız çok büyük bir fanusun içindeydi
Ve biz bu fanus içinde o kadar küçüktük ki
Hava ağırdı bugün belki
Hangi saksıda umut yetiştirmiştik
İlk yardım zamanlarında
Dalından koparıp
Yaranın en kanlı yerine bassak
Bassak ta kurtulsak dedirten
[Ugly Duck] için.
İnsan inanmak istediği şeye inanıyor
İnsan
Belki üzülüyor sonunda İnsan
İnsan aslında bir kelime
Gecebasan gibiydi
Dipsiz rüyalarım
Açık bir pencereden
Hemen içeri dolarlardı
Haşarı yaramaz çocuklar
Gibi ortada dolanır
Gecedir sessizliği üstüne toplayan
Giydiği hırkasında
Dostlarını ısıtan
Gecedir kendi iç sesini duyduran
Yalnızlığı hissettirip
Gideceği yolu gösteren
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!