Gemi Şiiri - Metin Kaya İlhan

Bir gemi gidiyor
Sonsuzluk kokan sevdamın üzerinde;
Bacasından aşk tütüyor...
Yakamozlar saçıyor suyu yardığı yerden
Yakıtında ben varım; dumanında sen…

Bir gemi gidiyor
Sonsuzluk kokan sevdamın üzerinde;
Pervanelerinde hayat dönüyor...
Sevgiler saçıyor iz bıraktığı bembeyaz köpüklerde
Dümeninde ben varım; rotasında sen...

Bir gemi gidiyor
Sonsuzluk kokan sevdamın üzerinde;
Etrafında balıklardan halkalar...
Gülerek oynaşırken sevgi dolu bakarak
Gözlerinde ben varım; yüreklerinde sen...

Bir gemi gidiyor
Sonsuzluk kokan sevdamın üzerinde;
Yelkenleri kalbim gibi kabarmış;
Mutluluğa doğru pupayelken uçarken
Kumaşında ben varım; rüzgarında sen...

Bir gemi gidiyor
Sonsuzluk kokan sevdamın üzerinde;
Dümen suyunda gözyaşlarım köpük köpük...
Güvertesine konmuş martıların boynu bükük...
Kalktığı limanda ben varım; son limanda sen...

Bir gemi gidiyor
Sonsuzluk kokan sevdamın üzerinde;
Hüzünlü bir kuğu gibi beyaz beyaz, mavi sular üstünde...
Gözlerinden yaşlar damlıyor sanki..
Gözpınarlarında ben varım; düştüğü okyanusta sen...

Bir gemi gidiyor
Sonsuzluk kokan sevdamın üzerinde;
Duman tütüyor bacasından, hasret sancısı gibi...
Gökyüzüne ismini yazıyor bir tanem,
Kaleminde ben varım, mürekkebinde sen...

Bir gemi gidiyor
Sonsuzluk kokan sevdamın üzerinde;
Dalgalarını sayıyorum birer birer
Bir ömür sayar gibi
İlk nefesinde ben varım, son nefesinde sen...

(12.11.2005 Trabzon)