Sabahlara kadar okunmuş kitapların ağırlığı var üstümde
erken uyanmış köyler gibi
sanki tütün tarlalarında sevdalanmışım da
güneş geçmiş yazmasız başıma
izmaritlerimde işkence izlerim
gelmeyin üstüme
nefessiz kaval sessizliğindeyim
küsmüşüm yediverenlere
tomurcuğunda duran erguvanlar gibi
martılar döküyor gözlerim
alnımda zemheri lekesi
nereme dokunsan sen
gelmeyin üstüme
sessiz bağırmalara yüklü dilim
sınanmış dağlar gibiyim
sabrın hamurunda saklı düşlerim
güneşte üşürüm, geceler ölüm
sabahsız çaylarda uyuşur bedenim
üvey çocuklarıyız biz bu düzenin
türkülerini yakmış ülkelerle dolu ceplerim
gelmeyin üstüme
suyunu yutmuş ırmakların suflesindeyim
sensiz boğulmalara mahkum yüreğim.
3.02.2019
Sıtkı Özkaya
Kayıt Tarihi : 9.6.2019 20:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!